Lees verder
Ik ben net opgestaan – ik laat het raam voor mijn katten open aangezien de deur nu dicht blijft. Met nog kleine ogen van de slaap zie ik een kat door de keuken wankelen, ik kan het niet geloven, het is Diesel. Hij is in een vreselijk slechte staat, maar ik kan nu het huis niet verlaten omdat ik op de mannen van de Bosch Service moet wachten. Ik bel Uli en zij komt met haar reddingsauto om Diesel naar Fethiye te brengen. Het is nog tamelijk vroeg en ik wil liever eerst op het bericht van Feridun wachten: zijn alle honden in orde of hebben we weer patiënten in het asiel? Feridun denkt dat alles onder controle is.
Vandaag werk ik koortsachtig aan mijn verhuizing, ik pak en pak en pak.
Helaas had Aynur vanmorgen geen goed nieuws: een van de puppies (Carol) is dood, met de andere gaat het deels goed, deels slecht. Ik ga naar het asiel om te kijken hoe het met de andere pups gaat, tot zover lijkt alles in orde te zijn. Feridun moet twee keer per dag verslag uitbrengen, vooral wanneer hij bloed in de ontlasting ziet.
Ik moet me langzamerhand om mijn verhuizing bekommeren, daarom heb ik afgesproken met mijn nieuwe huisbaas. Ik ben de hele dag voor mijzelf onderweg. Het begint warmer te worden maar het regent wel. Helaas kon ik vandaag niet naar het asiel gaan. Irma was er en Diesel is niet gekomen.
Vandaag hebben wij nogmaals 12 katten gevangen, de 17 katten van gisteren hebben we vandaag om 12.00 uur weer naar huis gebracht. Aan het strand konden we maar een kat vangen – helaas een vrouwtje en te slim. Ik moet er nu om lachen want elke kater loopt in de val. Alleen die vrouwtjes katten zijn moeilijk om te vangen, vooral als ze al een beetje levenservaring hebben.
Gülden en Yonca rijden vandaag naar Fethiye om een paar katten te laten steriliseren. Ook de tijd voor mijn Gofret is gekomen. Vroeg in de ochtend knuffelen we nog saampjes terwijl we in bed liggen en dan moet hij met Gülden mee naar de dierenarts. Mijn hart bloedt, maar het moet .....
